Жарқын, жылы, жарқыраған мамыр Павлодар көшелеріне қайта келді. Ағаштар жас жапырақтардың жасыл тұманына ұқсайды және құстар ашық аспанның биік көкінде айналады. Асығыс жаяу жүргіншілер үлкен портреттерден қарап, қадамды баяулатады. Олар – павлодарлықтар, олардың өмірі болашақ ұрпақтың бейбітшілігі мен тыныштығы үшін, Ұлы Жеңіс үшін ерліктің үлгісі болды. Сол уақыттан бері көп жыл өтті, бірақ бір күнді де халық жадынан шығармады.
Олар көрші көшелер мен көрші аулаларда тұрып, соғыс өртіне қадам басты. Нөсер оқ пен канонадалар астында өлім ажалына қарсы жауды шабуылдады. Олар, кешегі ұлдар мен қыздар, оқылмаған кітаптарды тастап, атуды мүлдем ойламай, Отаны шақырған соғыс жолдын кесірінен мектеп парталарының тастап кетті, кешегі мұғалімдер сілтеу таяқшасын автоматқа ауыстырып соғыста ерлікпен өмір сүру және өлу үшін Өмір үшін соңғы шайқасқа кетті!
Мұғалімнің қызметі – өмірдің, оның сабақтастығы мен үздіксіздігінің, оның мәңгілік алға жылжуының символы. Соғыс – өлімнің, бақытсыздықтың, жойылудың символы. Бірақ 1941 жылы мұғалімдер мен соғыс бетпе-бет кездесті. Олар өз денсаулығы, өмірі туралы ойланбастан, Ұлы Жеңісті жақындата түсті. Олар біз туралы, болашақ ұрпақ туралы ойлады, олар елді құтқарғысы келді!
6 мамыр күні Павлодар облыстық білім және ғылым қызметкерлерінің кәсіподақ ұйымы өз ардагерлерін, Ұлы Отан соғысының қатысушылары Вячеслав Владимирович Чернышев пен Геннадий Дмитриевич Малыгинді келе жатқан Жеңіс күнімен құттықтады!
Чернышев Вячеслав Владимирович 1926 жылы 8 тамызда дүниеге келген. 14 жасар бала кеме жөндеу зауытында ФЗО мектебіне түсті. Мектепті бітіргеннен кейін слесарь-құрастырушы болып жұмыс істеді. 1944 жылы Павлодар қалалық әскери комиссариатына 18 жасқа жетпей шақырылды. Берлин қаласын басып алу кезінде Польша үшін ұрысқа қатысқан. Содан кейін 1949 жылға дейін Германияда Кеңес әскерлерінің құрамында қызмет етті. Офицер, десантшы, әуе-десант әскерлерінің капитаны, ол 76 рет парашютпен секірді.
Демобилизациядан кейін 1957 жылы Полоцк педагогикалық институтын бітірді. Павлодарға оралғаннан кейін №1 ЖОББМ орыс тілі мен әдебиеті пәнінің мұғалімі, Павлодар қаласының №7 ЖОББМ меңгерушісі болып жұмыс істеді. Лозовка орта мектебі директорының орынбасары, Успен ауданы Дмитров орта мектебінің директоры болып жұмыс істеді. Одан әрі Павлодар қаласының ГПТУ-161 директорының орынбасары. 1969 жылдан 1986 жылға дейін №3 ЖОББМ еңбек мұғалімі болып жұмыс істеді, сол жерден құрметті демалысқа шықты.
Жауынгерлік еңбегі үшін Вячеслав Владимирович ІІ дәрежелі Отан соғысы орденімен, “Германияны жеңгені үшін”, “Берлинді алғаны үшін” медальдарымен марапатталды, ал бейбіт кәсіптегі жетістіктері үшін Қазақ КСР Халық ағарту ісінің үздігі атағына ие болды.
Геннадий Дмитриевич Малыгин 1927 жылы 31 тамызда Павлодар облысы Қашыр ауданы Осьмерыжск ауылында дүниеге келген. Ол Қиыр Шығыстан бастап қиын және ұзақ жауынгерлік жолдан өтіп, Жапониямен соғысқа қатысты. 1955 жылы әскерден оралды. Еңбек жолын Қашыр ауданы Федоров ОМ Бастапқы әскери дайындық пәнінің мұғалімі болып бастады. 1967 жылы Береговой орта мектебінің директоры болып тағайындалды.
Геннадий Дмитриевич-2 дәрежелі Отан соғысы орденінің кавалері, Қазақ КСР Халық ағарту ісінің үздігі, КСРО Ағарту ісінің үздігі. Медальдар мен грамоталары бар.
Бұл күндері Отан үшін шайқастарда қаза тапқан батырларға, бейбіт уақытта өмір сүріп жатқан Батырларға тағзым ету және оларға: “біз әрқашан ұлы оқиғаларды ұрпақтан-ұрпаққа жеткізіп, есте сақтаймыз. Біздің жүрегімізде жеңіс пен мәңгі өшкен адамдарды еске алу және бүгін тірі адамдарды еске алу нұры ешқашан өшпейді!».
Мереке қарсаңында Ұлы Отан соғысының ардагерлеріне құттықтау хаттары және әрқайсысына 100 мың теңге көлемінде ақшалай сыйақы берілді.
Ұлы Жеңіс мерекесі қарсаңында Облыстық білім және ғылым қызметкерлерінің кәсіподақ ұйымы, қалалық және аудандық филиалдары білім беру саласында жұмыс істеген тыл еңбеккерлерін назардан тыс қалдырмады. Облыс бойынша олардың саны 113 адам. Облыстық ұйым, аудандық және қалалық филиалдар тыл ардагерлеріне 887 мың теңге көлемінде материалдық көмек көрсетті.
Ардагерлерге қамқорлық көрсетіп назар бөлу – біздің азаматтық парызымыз. Одан да маңыздысы-осы қасиетті күн туралы естелікті жас ұрпаққа мұра ету. Біз жеңімпаз сарбаздар жеңіп алған құндылықтарды – ел бейбітшілігі, еркіндікті сақтауымыз керек.